Dzisiaj wstaam 4.30 żeby z samego rana pojechać odwiedzic Dziadka. Jak na razie nie udala się ta sztuka. Powód prozaiczny - w odwiedziny do Niego wybrala się teściowa jednej z jego córek, więc pewnie potrzebuje trochę czasu na regenerację. Jak na razie pierwsza przeszkoda w postaci wybrania się do miasta gdzie jest szpital się powiodla. Obecnie siedzę w kafejce internetowej. Po prawicy Fanaberka. Po lewicy Popielatka. A ja w centrum :-)
Szczupaczek wyjechał. I do kogo będę się teraz przytulać?:-( I od kilku dni bezsenność mnie męczy i smutek... Zaopiekowałam sie pewnym świerszczem bez nóżki i chyba się polubiliśmy. Co jakis czas znajduję go w innym miejscu i gdy się zbliżam by mu sie przyjrzeć zaczyna zabawnie poruszać czułkami w moim kierunku. Chciałabym żeby spotkało mnie coś dobrego. Coś czego nie można wywalczyć lub osiągnąć. Coś co po prostu przychodzi. Dobry nastrój chociażby.
tym razem 5.12 obudził mnie sen pt. wychodzę za mąż. Kościół był pełen ludzi, a ja wiedziałam, że tam po prostu nie wejdę i nie będę się wygłupiać. Cały sen był o tym jak próbowałam wyjść z tej głupiej sytuacji wiedząc, że nie będę brać żadnego ślubu. W tym idiotycznym śnie czułam sie idiotycznie, do tego byłam ubrana na czarno i było mi bardzo źle. Potem troszkę się powierciłam i przysnęłam znowu.
Ok 8.00 gdy z Pieszczoszkiem pracowaliśmy nad potomkiem, wparował Teściu po słoiki, bo Teściowa robi ogórki. Coś we mnie krzyczało - WARA OD MOICH SŁOIKÓW! Ale nie wypowiedziałam moich myśli głośno. Teściu wszedł do mieszkania z psem Bobkiem, którego nie cierpię. NIE CHCĘ TEGO PSA W DOMU! Te myśli też zostawiłam niewypowiedziane.
Bo chodzi o to, że tam gdzie obecnie mieszkam nie jestem jednak u siebie. A mam potrzebę mieć takie miejsce, gdzie ja będę rządzić i ustalać reguły.
Wiem, muszę jeszcze trochę wytrzymać.
A z całkiem innej beczki - trochę mi ulżyło, że operacja mojego stryja się powiodła. Może w poniedziałek pojadę go odwiedzić, a we wtorek postaram się pojechac do Dziadka. Ewentualnie w środę. A mój Pieszczoszek wyjeżdża do Poznania na 3 tyg. :-(
a teraz idę się dopieścić w wannie, żebym była pachnąca i czyściutka, bo jadę na wesele, ale chlać nie będe bo to daleko a ja mam chorobe lokomocyjną...
wczoraj wracam do domu po 22.00 a mój Szczupaczek pełen dylematów. W pracy go robią w chuja i już chyba przebrała się miarka. Więc wydaje mi się, ze wreszcie powie swojemu szefowi żeby się odp....
Próbuję się skontaktować z ukochaną mamusią ale niestety nie mam zielonego pojęcia gdzie jest notes z telefonami. więc nie wiem nic, a ponadto jest taki syf w domu, że mam ochote wejsć do kuchni z miotaczem ognia, bo chyba wszystko się rusza... ble... a ja mam w tym syfie ugotować obiad?
I jakis idiota wstawił lody do lodówki zamiast do zamrażarki!
I wspaniałomyślny Mateła truł mi dupę na tlenie, żebym zrobiła brata jako niedostępnego bo wyjechał i ludzie będą mysleli że nie odpowiada... straszne...
a ja przerwałam w połowie Gwiezdne Wrota żeby tu przydyndać i zadzwonić iiii DUPA
Ale jak mówiła moja wychowawczyni, tego czego się nauczyłam w liceum nikt mi nie zabierze. Żadna trąba powietrzna, wojna, kieszonkowcy, gwałciciele, Orkisz, nikt. Joasiu ty to miałaś kiepułkę!
od czasu napisania poprzedniej notki zdążyłam obejrzeć 4 filmy ( w tym 1 naprawdę niezły) pouczyć się troszkę (angielski) pomarzyć troszkę, przestraszyć się widoku w lustrze! Przez głowę przefrunęło tysiące myśli, różnej maści. Mięśnie brzucha zostały poruszone. Podjęłam kilka ważnych decyzji. Żałowałam kilku wcześniejszych ale ostatecznie pogodziłam się z losem ( nie do końca). Wiem już co chcę w życiu robić (opierdalać się) i wiem, że to jednak mało możliwe. Teraz jedynie potrzebuję mocniejszego kopa i adrenalinki. A to mam gwarantowane.